Kent

                Kentler, mekânda ideal düzeni oluşturma çabasıdır. Toplumun bir düzen içinde yaşaması için belirli bir mekâna sahip olması gereklidir. İnsanlar mutlu, huzurlu ve beraber yaşayacakları, temel gereksinimlerini karşılayabilecekleri mekânlar olarak kentleri kurmuşlardır.

                Kentlerde iş bölümü ile beraber uzmanlaşma ve toplumsal sınıflar ortaya çıkar. Milattan önce 4000-5000 yılında ilk kentler genel olarak su kaynağı yakınına ve verimli işlenebilir alanlarda ortaya çıkmaya başlıyor. Kentlerin oluşumunda en önemli faktörlerden biri artı ürünün yani saklanabilecek biriktirilecek ürünün ortaya çıkmasıdır. Bu ürünün korunup saklanması, dağıtımının planlanması için toplumsal sınıflar ortaya çıkmıştır. Kent farklı sınıfların ortaya çıkması ile toplumsal yapısına kavuşmuştur.

Çatalhöyük

Türkiye'de Afet Politikaları

Türkiye iklim şartları topoğrafik ve tektonik yapısı nedeniyle neredeyse tamamı bir afet bölgesidir. 10. Kalkınma planı verilerine göre bir önceki dönemde şehirleşme oranı %67,5’tan %72,3’e yükselmiştir. Bu şehirleşme trendinin devam edeceği öngörülebilir. Şehirleşmenin artması nüfus yoğun bölgelerin oluşmasına bu da afetten etkilenen kişi sayısının artmasına yol açmaktadır. Günümüzde afet sonrası yapılacak müdahale planlarından afet risklerini azaltma planlarına geçilmiştir. Afet olmadan önce alınacak tedbirler daha önemli hale gelmiştir. Bu kapsamda risk ve risk azaltma kavramları önemli bir yer tutmaktadır. Bu kavramların yaygınlaşması ile beraber afetlere bakış açısı değişmiş öncelik afet sonrası müdahaleden afet öncesi önlemlere kaymıştır.

            En sık görülen afetler su baskını, sel, çığ, toprak kayması, yangın gibi afetler iken geniş bölgeleri etkilemesi ve yıkıcılığı sebebi ile en çok zararı veren afet ise depremdir. Ülkemizin deprem kuşağında olması, çarpık şehirleşme ile birleştiğinde en önemli sorun haline gelmektedir.