Yetenek savaşı kavramının insan kaynakları literatürüne girmesiyle beraber yükselen yetenekli çalışanların şirketleri ileri götüreceği tezini inceleyerek bunun doğru ve yanlış taraflarını ortaya koymaktır. Yetenekli kişilerin yetenek ölçütü olarak ilk işe alımda not ortalamasına bakılmasının çok doğru olmadığını söylemektedir. Çünkü akademik başarı daha çok bireysel çalışmanın ürünü iken iş hayatında takım çalışmasının başarı için daha önemli olduğunu belirtmektedir. Yetenek anlayışına üç temel eleştiri getirmektedir. İlk olarak yeteneği sadece belli bir grup çalışanda aramanın verimsiz olduğunu söylemektedir. Bunun nedeni çok küçük miktar çalışana çok büyük yatırım yapmaktansa daha düşük seviye çalışanları geliştirmenin daha yararlı olduğunu iddia etmektedir. İkinci olarak yeteneğin okul puanı gibi kıstaslarla yanlış yerlerde aranmasını eleştirmekte son olarak da potansiyeli ölçmede ki sorunlar yüzünden yetenek potansiyelini belirlemenin çok zor olduğunu belirtmektedir.
